Ozon Bakteri, Mantar, Küf Ve Virüsleri Nasıl Etkiler

Ozon, oksijen atomlarından üretilen doğal olarak oluşan bir gazdır. Oksijen molekülü 2 oksijen atomundan oluşur. Bu oksijen molekülleri, şimşekli fırtınalar sırasında korona deşarjı veya Güneş’ten gelen UV ışığı ile atomlara ayrılır. Tekli oksijen atomları di-atomik oksijen moleküllerine yeniden gruplandırılmadan tek başına var olamazlar. Bu rekombinasyon aşamasında bazı atomlar gevşek bağlı tri-atomik oksijene dönüşecektir. Bu yeni moleküle sağda görüldüğü gibi Ozon denir (d = 1.28 A, Teta = 116.5o). Bu oksijen molekülündeki gevşek bağ nedeniyle – ozon çok güçlü bir oksidan ve ideal bir kimyasal içermeyen saflaştırma ve dezenfekte edici bir maddedir.

Ozon sıklıkla yanlış teşhis edilir ve düşük irtifa kirliliğine eşittir. Hiçbir şey gerçeklerden daha uzak olamaz. Aslında, Ozon kirleticileri parçalamaktadır ve havada bulunduğunda memnuniyetle karşılanmalıdır.

Ticari olarak Ozon üretmenin en etkili yolu, darbe enjekte edilmiş korona deşarjının kullanılmasıdır.

Tri-atomik oksijen (Ozon) ile dezenfeksiyon, hücre duvarının yırtılması yoluyla gerçekleşir. Bu, hücre protoplazmasına difüzyona ve enzimlerin inaktivasyonuna bağlı olan Klor’dan daha verimli bir yöntemdir. 4 dakika boyunca 0,4 ppm’lik bir ozon seviyesinin bakteri, virüs, küf ve mantarı öldürdüğü gösterilmiştir.

Bir dezenfektan olarak Ozonun etkinliği ölçüldüğünde, belirli bir doza kadar az veya hiç dezenfeksiyon yoktu. Daha yüksek seviyelerde sanitasyon etkisi büyük oranda arttı. Tam dezenfeksiyon için, her canlı mikroorganizmanın temas ettirilmesini sağlamak için çözeltide bir fazlalık veya artık Ozon tutulmalıdır.

Virüs arenasında gerçekten etkili olan herhangi bir antibiyotik henüz keşfedilmemiştir. Herpes gibi DNA virüslerinin insan kanserlerinde rol oynadığına dair işaretler vardır, çünkü bunlar yeni virüsler üretmek için konakçı hücrenin genetik materyalini organize ederler. Ozon, çok düşük artık konsantrasyonlarda bile temasta virüsleri etkisiz hale getirecektir. Çocuk felci durumunda, sadece 0.012 ppm tüm viral hücreleri 10 saniyeden daha kısa sürede çıkarır.

Küf  havada ve suda bulunan Ozon ile kolayca kontrol edilir. Giardia ve Cryptosporidium kistleri Ozona duyarlıdır, ancak normal Klor seviyelerinden etkilenmez.

Ozonun Patojenler Üzerindeki Etkileri

Ozonun antipatojenik etkileri onlarca yıldır kanıtlanmıştır. Bakteriler, virüsler, mantarlar ve birçok protozoa türünde öldürme eylemi, dünyadaki şehirlerdeki belediye su kaynaklarının dezenfekte edilmesinde artan kullanımının temelini oluşturmaktadır.

Bakteriler, ilkel bir yapıya sahip mikroskopik olarak küçük tek hücreli canlılardır. Gıda maddelerini alırlar ve metabolik ürünler salarlar ve bölünerek çoğalırlar. Bakteri gövdesi nispeten katı bir hücre zarı ile kapatılır. Yaşamsal süreçleri karmaşık bir enzimatik sistem tarafından kontrol edilir. Ozon, büyük olasılıkla enzimatik kontrol sisteminin çalışmasını inhibe ve bloke ederek bakteri hücrelerinin metabolizmasına müdahale eder. Hücre zarından yeterli miktarda ozon kırılır ve bu da bakterilerin yok olmasına yol açar.

Virüsler, kristaller ve makromoleküllerden oluşan küçük, bağımsız parçacıklardır. Bakterilerin aksine, sadece konakçı hücre içinde çoğalırlar. Ozon, virüsleri protein kaplamasından nükleik asit çekirdeğine dağıtarak virüsleri yok ederek viral RNA’ya zarar verir. Daha yüksek konsantrasyonlarda ozon, kapsid veya dış protein kabuğunu oksidasyonla yok eder.

Atık sulardaki indikatör bakterileri, yani salmonella gibi koliformalar ve patojenler, ozon inaktivasyonuna belirgin hassasiyet gösterir. Ozonun dezenfekte edici özelliklerine duyarlı diğer bakteriyel organizmalar arasında Streptococci, Shigella, legionella pneumophila, Pseudomonas aerunginosa, Yersinia enterocolitica, Campylobacter jejuni, Mycobacteria, Kelbsiella pneumonia ve Escherichia coli bulunur. Ozon, dekübitus ülserleri ve kangren tarafından örneklendiği gibi, çoğunlukla karmaşık enfeksiyonların yıkıcı devamından sorumlu olan aerobik ve önemli olarak anaerobik bakterileri yok eder.

Ozon bakteri yıkım mekanizmalarının daha fazla açıklanması gerekmektedir. Bakterileri saran hücrenin polisakaritler ve proteinlerden yapıldığı ve Gram negatif organizmalarda yağ asidi alkil zincirleri ve sarmal lipoproteinlerin bulunduğu bilinmektedir. Mycobacterium tuberculosis gibi aside dayanıklı bakterilerde, kapsülün üçte bir ila yarısında karmaşık lipitlerden (normal yağ asitlerine ek olarak esterleştirilmiş mikolik asit) ve glikolipidlerden (sülfolipitler, lipopolisakkaritler, mikozitler, trehaloz mikolatlar) oluşur. Bu her yerde bulunan bakterilerin hücre duvarlarının yüksek lipit içeriği, ozon maruziyetinden sonra duyarlılıklarını ve nihai olarak yok olmalarını açıklayabilir. Ozon ayrıca hücresel zarın içine nüfuz ederek sitoplazmik bütünlüğü doğrudan etkileyebilir ve metabolik komplekslerinin sayısız seviyesinden herhangi birini bozabilir. Poliovirüs I ve 2, insan rotavrüsleri, Norwalk virüsü, Parvovirüsler ve Hepatit A, B ve A olmayan B olmayanlar da dahil olmak üzere çok sayıda virüs ailesi, ozonun virüidal etkilerine karşı hassastır.

Ozonun virüidal etkileri üzerine yapılan çoğu araştırma çabası, ozonun çoklu bağ konfigürasyon alanlarında lipit moleküllerini parçalama eğilimine odaklanmıştır. Gerçekten de, virüsün lipit zarfı parçalandığında, DNA veya RNA çekirdeği hayatta kalamaz.

Zarfsız virüsler (Adenoviridae, Picornaviridae, yani poliovirüs, Coxsachie, Echovirus, Rhinovirüs, Hepatit A ve E ve Reoviridae (Rotavirüs) de incelenmeye başlanmıştır. Zarfı olmayan virüslere “çıplak virüsler” denir. Bunlar, bir nükleik asit çekirdeği (DNA veya RNA’dan yapılmış) ve bir nükleik asit kaplama veya proteinden yapılmış kapsidden oluşur.Ozon, doymamış lipitler üzerindeki iyi bilinen etkisinin yanı sıra, belirli proteinlerle etkileşime girebilir ve aslında ozon kapsid proteinleri ile temas ettiğinde, protein hidroksitler ve protein hidroksitler ve protein hidroperoksitler oluşur.

Virüslerin oksidatif strese karşı koruması yoktur. Diğer yandan normal memeli hücreleri, serbest radikal türlerinin ve oksidatif zorluğun olumsuz etkilerini ortadan kaldırma eğiliminde olan karmaşık enzim sistemlerine (yani süperoksit dismutaz, katalaz, peroksidaz) sahiptir. Bu nedenle enfekte olmuş dokuları, doğal savunmalarından türetilen homeostaza saygı göstererek ozonla tedavi etmek, aynı zamanda rahatsızlık duymak ve benzer savunmalardan yoksun patojene saldırmak nötralize etmek mümkün olabilir.

Zarflanan virüsler genellikle çıplak virionlardan daha fiziko-kimyasal zorluklara karşı daha duyarlıdır. Ozonun doymamış lipitler üzerindeki etkileri en iyi belgelenmiş biyokimyasal etkilerinden biri olmasına rağmen, ozonun proteinler, karbonhidratlar ve nükleik asitlerle etkileşime girdiği bilinmektedir. Bu, özellikle zarfsız virionların ozonun inaktivasyonu göz önüne alındığında önemli hale gelir.

Ozona maruz kalmakla inhibe edilen ve yok edilen mantar aileleri arasında Candida, Aspergilus, Histoplazma, Aktinomikozlar ve Cryptococcus bulunur. Mantarların duvarları çok tabakalıdır ve yaklaşık% 80 karbonhidrat ve% 10 protein ve glikoproteinlerden oluşur. Birçok disülfür bağının varlığı not edildi, bu da ozon tarafından oksidatif inaktivasyon için olası bir yer haline geldi.

Bununla birlikte, her durumda, ozon, mantar duvarından organizma sitoplazmasına yayılma, böylece hücresel organelleri bozma kapasitesine sahiptir.

Ozonun bozduğu protozoon organizmalar arasında Giardia, Cryptosporidium ve serbest yaşayan amipler, yani Acanthamoeba, Hartmonella ve Negleria bulunur. Antit-protozoal eylem henüz aydınlatılamamıştır.

Tipik Dozaj ve Reaksiyon Süreleri

• Aspergillus Nijer (siyah Dağ): 1,5 ila 2 mg / 1 yok edildi.
• Bacillus Bakterileri: 30 saniye içinde 0.2 mg / 1 ile yok edilir
• Bacillus Anthracis: Koyun, sığır ve domuzlarda şarbona neden olur. Bir insan patojeni. Ozona duyarlı.
• Clostridium Bakterileri: Ozona Duyarlı.
• Clostridium Botulinum Sporları: Toksini, merkezi sinir sistemini felç ederek yiyecek ve yemeklerde çoğalan bir zehirdir. 0.4 ila 0.5 mg / 1.
• Difteri Patojeni: 1,5 ila 2 mg / 1 oranında yok edilir.
• Eberth Bacillus (Typhus abdominalis): 1,5 ila 2 mg / 1 oranında yok edilir.
• Eko Virüsü 29: Ozona en duyarlı virüs. 1 mg / 1 ozonda 1 Dakika temas süresinden sonra% 99.999 öldürüldü.
• Escheriachia Coli Bakterileri (dışkıdan): 30 saniye içinde 0.2 mg / 1 oranında yok edilir.
• Ensefalomiyokardit Virüsü: 0,1 ila 0,8 mg / 1 ile 30 saniyeden daha kısa sürede sıfır seviyeye yok edilir.
• Enterovirus Virüsü: 0,1 ila 0,8 mg / 1 ile 30 saniyeden daha kısa sürede sıfır seviyeye yok edilir.
• GDVII Virüsü: 0,1 ila 0,8 mg / 1 ile 30 saniyeden daha kısa sürede sıfır seviyeye yok edilir.
• Herpes Virüsü: 0.1 ila 0.8 mg / 1 ile 30 saniyeden daha kısa sürede sıfır seviyeye yok edildi.
• Grip Virüsü: 0,4 ila 0,5 mg / 1.
• Klebs-Loffler Virüsü: 1,5 ila 2 mg / 1 yok edildi.
• Poliomyelitis Virus: 3-4 dakikada 0.3 ila 0.4 mg / 1 ile% 99.999 öldürüldü.
• Proteus Bakterileri: Çok Duyarlı.
• Psödomonal Bakteriler: Çok Duyarlı.
• Rhabdovirüs Virüsü: 30 saniyeden daha kısa sürede sıfır seviyeye indirildi.
• Salmonella Bakterileri: Çok Duyarlı.
• Stafilokok: 1.5 ila 2 mg / 1 yok edildi. • Stomatitis Virüsü: 0.1 ila 0.8 mg / 1 ile 30 saniyeden daha kısa sürede sıfır seviyeye yok edilir.
• Streptococcus Bacteria: 30 saniye içinde 0.2 mg / 1 tarafından yok edildi
• Verticillium dahlia: 1,1 mg / l’de 20 dakika boyunca% 99,99 imha Veziküler Virüs: 0.1 ila 0.8 mg / l ile 30 saniyeden daha kısa sürede sıfır seviyeye yok edilir.
• Virbrio Kolera Bakterileri: Çok hassas
• Vicia Faba dölü: Ozon kromozom sapmasına neden olur ve etkisi X-ışınlarının etkisiyle iki kat daha fazladır.

“How Ozone Affects Bacteria, Fungus, Molds And Viruses” Mold-help. 3 October 2004. www.mold-help.org/how- ozone-affects-bacteria/, 7 January 2020.

“Ozone Effects on Specific Bacteria, Viruses and Molds” Ozoneapplications.      www.ozoneapplications.com/info/ozone_bacteria_mold_viruses.htm, 7 January 2020.